သစ္ေျခာက္ပင္ေအာက္ပန္းမေကာက္ရ
ရြက္ေဟာင္းမေၾကြ ရြက္သစ္မေဝ
ခက္လက္မျဖာ ဖူးငံုကင္းမဲ႔ပန္းမပြင့္တဲ့
ရုိးတံျပိဳင္းျပိဳင္း သည္ပင္ရုိင္း.........။
စိုျပည္လန္းဆန္း ႏုငယ္လွပ
ေျပျပစ္ေၾကာ့ရွင္း အျပစ္ကင္းသည့္ မိန္းမပ်ိဳေလးတစ္ေယာက္.............။
သစ္ေျခာက္ပင္ေအာက္ ဦးတည္လွမ္းလင့္ ၾကည္လင္ရႊန္းလဲ့
မ်က္ဝန္းတစ္စုံေတာက္ပ ေႏွာင္းမွ ေနာင္တမရေစခ်င္..................
ေၾကြခ်င္ေသာ္လည္း အပြင့္ကမရွိ
ေဝခ်င္ေသာ္လည္း အရြက္ကနတိၴ္
ထင္းသာစိုက္ပစ္လိုက္ပါေတာ့ကြယ္................................။
( အခ်စ္ဦးအတြက္ )
